Miało to miejsce w czasie tzw. odstrzału sanitarnego. Myśliwy zeznał, że pomylił chłopaka z dzikiem. Z kolei w ubiegłym tygodniu w Lublinie ruszył proces myśliwego, który w ubiegłympxVML.
⭐ Polowanie Na Dziki Rumunia
Polowanie zbiorowe to z pewnością jest niesamowite przeżycie, a przy okazji sport na łonie natury. Jeśli jesteś już zaczynającym łowcą, prawdopodobnie wiesz, jak zostać w ukryciu i śledzić zdobycz. Użyj tej samej metody w czasie polowania na dziki, ponieważ mają dobry słuch i węch, ale słaby wzrok. Nie ignoruj zwierzyny na którą polujesz, ponieważ zwierzęta
Z czytelnikami moich łowieckich tekstów dzieliłem się wielokrotnie doświadczeniem w polowaniu na ptactwo z wyżłem. Obok doświadczenia z wielu łowisk polskich przekazywałem swoje wrażenia z polowania w różnych częściach Europy. Z moimi wyżlicami polowałem na bekasy i dubelty na podmokłych terenach białoruskiego Polesia i Ukrainy, kilkakrotnie miałem okazję zapolować na przepiórki na rozległych polach ukraińskiego Podola, w poszukiwaniu śnieżnobiałych pardw przemierzałem górską tundrę północnej Szwecji. Tym razem chciałem powrócić wspomnieniami do niedawnego polowania na bażanty we wspaniałym rumuńskim, naddunajskim łowisku. Muszę koniecznie powiedzieć, że nie byłoby tego wspaniałego wyjazdu gdyby nie zaproszenie kolegi Rafała, którego dobra znajomość z właścicielem rozległego, liczącego 14 tysięcy hektarów obwodu, otworzyła nam drogę do tego łowieckiego raju. Dobrą okazję do tego, przecież dalekiego, bo liczącego 1500 km wyjazdu stworzyło uczestnictwo w IKP – międzynarodowym konkursie wyżłów krótkowłosych, który w tym roku organizowany był na Węgrzech, na południe od Budapesztu, na przełomie września i października. Warto przy tej okazji parę słów poświęcić tej wielkiej, jednej z największych w Europie, imprezie kynologii łowieckiej, organizowanej przez Niemiecki Klub Wyżłów Krótkowłosych i Światowy Klub Wyżłów. Bezpośrednim organizatorem tegorocznej edycji zawodów był Węgierski Klub Wyżłów Niemieckich. Do konkursu zgłoszono 206 wyżłów niemieckich krótkowłosych z Niemiec, Węgier, Austrii, Czech, Słowacji, Serbii, Polski, Słowenii, Ukrainy, USA, a zawody sędziowało 142 sędziów z wielu krajów Europy. Trzeba wiedzieć, że warunkiem przyjęcia psa/suki do konkursu jest wypełnienie dosyć rygorystycznych warunków wstępnych. Była to już 28 edycja konkursu rozgrywanego co 2 lata. Schemat organizacyjny od dziesięcioleci jest taki sam – w pierwszym dniu, po zarejestrowaniu wszystkich uczestników, na 4 ringach odbywa się przegląd eksterieru, będący z jednej strony przeglądem najbardziej wartościowych psów i suk, a z drugiej, kwalifikacją do próby polowej, która odbywa się w ciągu kolejnych 2 dni. Do próby w polu i na wodzie dopuszczane są jedynie psy/suki z oceną co najmniej bardzo dobrą. Do próby w łowisku cała stawka dzielona jest losowo na 4 osobowe grupy, które oceniane są przez stały zespół 3 sędziów. Ocenie podlegają wszystkie elementy wyszkolenia wyżła wielostronnego, a więc – karność, współpraca z przewodnikiem, pasja, sposób i styl pracy, wiatr, praca w wodzie oraz na polu, aport zarówno z wody jak i lądu. Cały konkurs, jak zresztą również system doboru do hodowli wyżłów w Niemczech warty jest szerszego, osobnego omówienia. Liczę, że Redakcja wyrazi na nie zgodę w niedługim czasie. Teraz jedynie skrótowo. Dyplom 1 lub 2 stopnia uzyskało 84% uczestniczących psów/suk, co jest jednym z najlepszych wyników w historii tego konkursu. Wszystkie polskie psy, po raz pierwszy w historii startujące pod sztandarem Klubu Wyżłów PZŁ, uzyskały dyplom I stopnia, choć żaden nie uzyskał w pokazie eksterieru oceny doskonałej. Suka należąca do naszego rumuńskiego gospodarza, szkolona przez Rafała z którym wybierałem się po zakończeniu konkursu na koguty, również zakończyła konkurs z dyplomem, choć dosyć pechowo jedynie II stopnia. Po zakończeniu pracy w polu załadowaliśmy psy i cały bagaż do samochodów i ruszyliśmy na południe na spotkanie łowieckiej przygody. Trasa prowadziła przez rumuńskie Karpaty które jedynie częściowo przecięte są autostradą, stąd droga zdawała się nie mieć końca. Późnym wieczorem zjechaliśmy z głównego traktu i ruszyliśmy na szczyty gór. Omal dosłownie, gdyż przemiły gospodarz zaprosił nas do swojej łowieckiej rezydencji leżącej na wysokości ponad 2000 Pięliśmy się nocą serpentynami wyżej i wyżej tak, że miałem wrażenie iż droga nigdy się nie skończy. Przekroczyliśmy jedną przełęcz i po krótkiej jeździe w dół ponownie zaczęliśmy wspinaczkę. Droga, choć wąska, miała cały czas zdumiewająco doskonałą nawierzchnię. Ostatecznie dotarliśmy do celu czyli wspaniałej, trochę w alpejskim stylu willi, leżącej jak się rano okazało omal na końcu cywilizacji. Za nami, nad i pod nami były jedynie piękne i dzikie góry. Łowisko będące własnością naszego gospodarza mogło się pochwalić ponad 100 niedźwiedziami, kozicami górskimi oraz niezwykle mocną populacją jelenia i dzika. Dzień zakończyliśmy wyjątkową kolacją gdzie na talerzu dominował, wypieczony przez gospodarza stek wołowy grubości chyba 5 cm. Rano ruszyliśmy przez Bukareszt w kierunku morza na spotkania wyśnionych kogutów o których wiele słyszałem od Rafała. Ponad 100 km od Bukaresztu zjechaliśmy z autostrady gdzie czekała na nas Toyota naszego przewodnika. Polną drogą dotarliśmy do hotelu leżącego wśród rozległych pól, a jak się później okazało, służącego obsłudze polowań organizowanych dla włoskich myśliwych. Potem przez pola ruszyliśmy do łowieckiej osady naszego gospodarza. Rozglądałem się ciekawie dookoła. Jechaliśmy przez płaską jak stół równinę zamkniętą od wschodu pasmem niewysokich wzgórz, od północy autostradą i linią kolejową, a od południa Dunajem. Teren był omal doskonale płaski, poprzecinany co kilkadziesiąt metrów szerokimi na kilka/kilkanaście metrów rowami odwadniającymi. Rowy były głębokie na 2-3 metry i w większości miejsc porośnięte krzewami, kępami drzew czy różnymi, wysokimi chwastami na szerokości kilku metrów od brzegów. Jak dowiedzieliśmy się od gospodarzy, od 3 miesięcy nie spadła kropla deszczu tak, że w większości rowów jedynie miejscami stały kałuże wody. Na polach podzielonych na działki liczące po kilkadziesiąt hektarów kończył się właśnie zbiór kukurydzy. Miejscami pracowały gigantyczne kombajny, na środku przestrzeni na której polowaliśmy ekipa żniwiarzy rozbiła obozowisko składające się z kontenerów mieszkalnych zaopatrywanych w prąd przez baterie słoneczne, co nocami robiło dosyć kosmiczne wrażenie. W dzień, do pracujących kombajnów podjeżdżały co jakiś czas wielkie „wanny” odbierające kukurydziany urobek. Część działek obsiano już wcześniej zbożem, a na części rozsiewano nawozy i ziarno. Zaskakujące dla mnie było, że siew odbywał się bez wcześniejszej orki jak to ma zwykle miejsce u nas. Przed siewnikiem pole przygotowywały jedynie ogromne brony talerzowe. Co ciekawe, niemała część działek była zupełnie niezagospodarowana stwarzając szachownicę, liczących dziesiątki hektarów nieużytków, porośniętych niezbyt wysoką ale za to niezwykle nieprzyjazną, kolczastą i przez to praktycznie uniemożliwiającą chodzenie bez cięższego obuwia roślinnością. Psy po wejściu na tą przestrzeń kaleczyły sobie łapy i przestawały pracować. Wszędzie widać było bardzo wiele ptaków drapieżnych, a kilka razy spotkaliśmy nawet orły. Opisuję dosyć szczegółowo łowisko gdyż pierwsze wrażenie, patrząc z perspektywy moich oczekiwań łowieckich, nie było specjalnie zachęcające. Moje wątpliwości jeszcze bardziej wzrosły gdy okazało się, że w łowisku bytuje wielka populacja dzików na które, oprócz polowań indywidualnych, organizuje się dwukrotnie w roku polowania zbiorowe z psami. Na każdym z nich pada około 50 sztuk czarnego zwierza, a trzeba dodać, że wynik ten uzyskiwany jest na powierzchni 1200 hektarów lasu należącego do obwodu. W czasie moich nocnych wędrówek za drapieżnikami spotykałem każdorazowo po kilkadziesiąt dzików wędrujących pojedynczo lub watahami po świeżo zebranych kukurydziskach. Chyba w życiu nie zdarzyło mi się spotkać tak zasobnego w dzika łowiska. Co więcej, w obwodzie bytuje duża populacja szakala złocistego który zawędrował w te strony dopiero około 20 lat temu, spora populacja lisów, borsuków oraz dzikich kotów (wild cat). Jednym słowem – siła złego na jednego, myślałem sobie w duchu, nie do końca wierząc w obiecywany dobry stan bażantów i niezły kuropatw. Życie wkrótce pokazało jak bardzo moje wątpliwości okazały się nieprawdziwe. Już jadąc do osady łowieckiej spotykaliśmy po drodze wędrujące po otwartej przestrzeni stadka bażantów liczące po kilka/kilkanaście sztuk. Później, już w czasie polowania okazało się, że stan kuropatwy też jest całkiem niezły, a wędrując nocami za szakalem którego bardzo chciałem dołączyć do katalogu swoich łowieckich zdobyczy, spotykaliśmy też liczne ale śmiesznie małe zające. Polowałem w tym obwodzie przez 5 dni, przy czym pierwsze 3 dni wędrowałem z moją Gapą za kogutami i kuropatwami, pozostałe poświęciłem drapieżnikom, a trochę też fotografowaniu. Co tu dużo mówić, Gapa suka niezwykle odporna fizycznie i znakomicie gospodarująca swoimi siłami, a przy tym bardzo doświadczona, po trzech dniach wielogodzinnego polowania miała naprawdę dosyć i musiałem dać jej odpocząć. Taktyka polowania na koguty była dosyć prosta. Na jednym końcu rowu zaczynał jeden z myśliwych drugi, kilkaset metrów dalej ruszał w kierunku pierwszego. Bardzo dużo poluję z moimi wyżłami na bażanty ale muszę powiedzieć, że rumuńskie łowisko, jak też rumuńskie bażanty postawiły nam bardzo trudne warunki. Ptaki były niesłychanie dzikie, a przez to czujne. Nie mające na tych rozległych, przez cały rok omal bezludnych polach, prawie kontaktu z ludźmi, tropione przez dziesiątki drapieżników wykazywały się nieprawdopodobnym sprytem i znakomicie wykorzystywały warunki terenowe oraz kolczaste, często niemożliwe do przebycia zakrzaczenia. Wyciekały na 100 i więcej metrów przed myśliwym i psem, wracały dnem głębokich rowów, chowały się w gąszczach krzewów. Uff, zdobycie koguta pomimo dużego ich stanu wymagało naprawdę wiele wysiłku. Gospodarze łowiska twierdzili, że w późniejszym okresie, po zebraniu kukurydzy z pól polowanie jest łatwiejsze, a jego efektywność lepsza. Być może ale przecież nie o skuteczność, a właśnie o trudności w takim polowaniu chodzi. W czasie wędrówek za kogutami spotkałem też sporo stadek kuropatw i to stadek licznych, nawet powyżej 20 sztuk. Długo zapewne w mojej pamięci pozostanie tryplet który zrobiłem czwórką, po pięknej pracy i stójce Gapy. Długo też będę pamiętał jej pracę po strzale. Widać było, pomimo stosunkowo późnej pory sporo przepiórek, z których jedna zawisła na moich trokach. Z tego wyjazdu zapamiętam z pewnością nocne wędrówki za szakalami, które choć nie zakończyły się zdobyciem tego sprytnego drapieżnika, to powiększyły moje łowieckie konto o borsuka i lisa. Nie zapomnę z pewnością ogromnego odyńca którego widziałem w czasie oczekiwania na jego „patelniowego” kolegę. Z pewnością do końca życia będę pamiętał łowieckie opowieści przy znakomicie przyrządzanych przez Mihaila i Valentina, naszych wspaniałych towarzyszy łowów, produktach ich tradycyjnej i łowieckiej kuchni. Rzadko można spotkać ludzi tak otwartych, szczęśliwych i do tego znakomitych myśliwych jak oni. Nie zapomnę smaku lokalnego piwa o nazwie „Zimbru”, co znaczy ni mniej ni więcej tylko „Żubr”. Nie zapomnę też myśliwych włoskich spędzających całe godziny za maskującymi parawanami, obstawionych elektronicznymi wabikami i makietami jastrzębi tylko po to aby móc zabrać w rodzinne strony worek upolowanych skowronków.
Program rusza z początkiem listopada. wk. 25.10.2021., 12:10h. 0. Udostępnij. Od 1 listopada wejdą w życie zasady strategii walki z ASF „ Ogólnokrajowego skoordynowanego odstrzału dzików połączonego z poszukiwaniem padłych dzików lub ich szczątków w ramach polowań zbiorowych ”. Zdecydowano o tym na spotkaniu w siedzibie
Wielkopolska: Jak wyłączyć ziemię z obwodu łowieckiego i zakazać polowań? DZIAŁAJ TERAZ, zostało mało czasu! Chcesz pozbyć się myśliwych z własnej ziemi? Obawiasz się o bezpieczeństwo swoje i swoich bliskich? Przeszkadza Ci, jak samochody terenowe rozjeżdżają twój las... 4 grudnia 2020, 11:28 ASF w województwie łódzkim. Rzeź dzików, tak politycy PiS walczą z ASF. Myśliwi zabiją 3 tys. dzików. Polowania na dziki Polowania na dziki w regionie łódzkim. Będą zabite 3162 dziki, to prawie 30 zwierząt dziennie. Tak wygląda walka z ASF w województwie łódzkim. Wojewoda łódzki... 20 lutego 2020, 8:50 Myśliwi zabiją ponad 3 tysięcy dzików na polowaniach. Rzeż dzików, tak politycy PiS walczą z ASF. Polowania na dziki w województwie łódzkim Podczas polowań na dziki w regionie łódzkim do 31 maja mają zostać zabite 3162 dziki. Tak wygląda walka z ASF w województwie łódzkim. Wojewoda łódzki Tobiasz... 14 lutego 2020, 20:13 W Sopocie w dalszym ciągu będą polowania na dziki. Prezydent miasta Jacek Karnowski interweniował, ale nic nie wskórał Prezydent miasta Sopotu Jacek Karnowski wyraził swój sprzeciw przeciw polowaniom na dziki w lasach należących do miasta, jednak Nadleśnictwo Gdańsk nie... 3 grudnia 2019, 15:47 „To dla dobra dzików”. Ekolodzy uniemożliwili organizację polowania w Borkach na Lubelszczyźnie Borki (woj. lubelskie). Trwa ostatni weekend skoordynowanych polowań na dziki. W sobotę rano, w pobliżu miejscowości Borki, zebrali się myśliwi, którzy chcieli... 29 stycznia 2019, 10:04 W sobotę w Zielonej Górze i okolicach odbędą się zbiorowe polowania na dziki. Do lasu lepiej nie wchodzić W sobotę, 19 stycznia, odbędą się zbiorowe wielkoobszarowe polowania na dziki – zapowiadają myśliwi. W Zielonej Górze i okolicy organizują je trzy koła... 18 stycznia 2019, 13:00 ZIELONA GÓRA. Psy myśliwskie pogryzły psa na spacerze. Mieszkańcy nic nie wiedzieli o polowaniu. "To skandal, że to się dzieje pod oknami" - W lesie na skraju naszej miejscowości psy myśliwskie pogryzły psa na spacerze - zaalarmowała nas Czytelniczka z Zielonej Góry Raculi. Zdarzenie miało miejsce... 15 stycznia 2019, 14:28 Wybicie dzików lekiem na ASF. Bioasekuracja? „Durny wymysł” W sobotę w całej Polsce rusza zmasowany odstrzał dzików. To pomysł rządu na walkę z ASF 11 stycznia 2019, 11:35 Pierwsze polowania na dziki w tym roku już się odbyły. Następne w ten weekend Wielkopolska: Pierwsze polowania na dziki w tym roku już się odbyły. Następne w ten weekend 10 stycznia 2019, 15:18 W Polskim Związku Łowieckim wyjaśniają, że nie zaplanowali zabicia ponad 200 tysięcy dzików W Polskim Związku Łowieckim wyjaśniają, że nie zaplanowali zabicia ponad 200 tysięcy dzików 10 stycznia 2019, 13:32 W najbliższy weekend zginą dziki na Dolnym Śląsku. Taki sposób na walkę z ASF W najbliższy weekend także na naszym terenie ruszą masowe polowania na dziki. Będą zabijane w całym kraju. To taki sposób na walkę z ASF 9 stycznia 2019, 15:55 NOWE Urolog w Świebodzicach na NFZ. Terminy - stan na Chcesz dostać się na wizytę do Urologa możliwie, jak najszybciej? Przedstawiamy listę placówek, gdzie terminy oczekiwania na wizytę do lekarza w Świebodzicach... 1 sierpnia 2022, 23:38 NOWE Dermatolog w Świebodzicach na NFZ. Terminy - stan na Zwykle na wizytę u specjalisty trzeba sporo czekać. Jak długo trzeba czekać na termin do Dermatologa w Świebodzicach? Sprawdź naszą listę, by dowiedzieć się,... 1 sierpnia 2022, 23:38 NOWE Kolejki do Kardiologa na NFZ w Świebodzicach. Dane na Chcesz dostać się na wizytę do Kardiologa możliwie, jak najszybciej? Przedstawiamy listę placówek, gdzie terminy oczekiwania na wizytę do lekarza w... 1 sierpnia 2022, 23:38 NOWE Dentysta w Wieliczce na NFZ. Terminy - stan na Zwykle na wizytę u specjalisty trzeba sporo czekać. Jak długo trzeba czekać na termin do Dentysty w Wieliczce? Sprawdź naszą listę, by dowiedzieć się, gdzie na... 1 sierpnia 2022, 23:38 NOWE Co nowego u modelki Anji Rubik? Sprawdzamy jej Instagram Anja Rubik to światowej klasy modelka. Anja jest również projektantką mody, prezenterką telewizyjną oraz działaczką społeczną. Na jej Instagramie możemy śledzić... 1 sierpnia 2022, 23:36 NOWE Kolejki na NFZ do Psychologa w Wieliczce. Stan na Chcesz dostać się na wizytę do Psychologa możliwie, jak najszybciej? Przedstawiamy listę placówek, gdzie terminy oczekiwania na wizytę do lekarza w Wieliczce są... 1 sierpnia 2022, 23:35 NOWE Kolejki do Pulmonologa na NFZ w Wieliczce. Dane na Jak długo trzeba czekać na wizytę do Pulmonologa w Wieliczce? Przedstawiamy listę ośrodków, gdzie dostaniesz się do lekarza najszybciej na NFZ w pobliżu swojego... 1 sierpnia 2022, 23:35 NOWE Kolejki NFZ Milanówek: terminy leczenia i czas oczekiwania do lekarzy na W jaki sposób sprawdzić, gdzie najkrócej czeka się do lekarza w Milanówku? Mamy takie informacje. Zdrowie jest najważniejsze, dlatego nie warto czekać. I... 1 sierpnia 2022, 23:34 NOWE Endokrynolog na NFZ w Wieliczce. Dane aktualne na Sprawdź Jak długo trzeba czekać na wizytę do Endokrynologa w Wieliczce? Przedstawiamy listę ośrodków, gdzie dostaniesz się do lekarza najszybciej na NFZ w pobliżu... 1 sierpnia 2022, 23:34 NOWE Kolejki na NFZ do Laryngologa w Wieliczce. Stan na Zwykle na wizytę u specjalisty trzeba sporo czekać. Jak długo trzeba czekać na termin do Laryngologa w Wieliczce? Sprawdź naszą listę, by dowiedzieć się, gdzie... 1 sierpnia 2022, 23:32 NOWE Urolog na NFZ w Wieliczce. Dane aktualne na Sprawdź Zwykle na wizytę u specjalisty trzeba sporo czekać. Jak długo trzeba czekać na termin do Urologa w Wieliczce? Sprawdź naszą listę, by dowiedzieć się, gdzie na... 1 sierpnia 2022, 23:31
Choć jeździłem wytrwale każdy weekend w roku do naszego obwodu – koło Żor – spędzałem, co najmniej dwa tygodnie w okresie rykowiska w obwodzie leśnym i poświęcałem niemałą część wakacji na polowanie na dziki, nie udało mi się przez trzy lata nawet do niego złożyć.
Rumunia położona jest w południowo-wschodniej części europy. Jej powierzchnia wynosi 238 391 km kw, a 30% zajmują Karpaty położone w środkowej części kraju. Wspaniałe tereny łowieckie, znajdują się zwłaszcza w regionie znanym jako Transylwania. W Rumunii prawo do polowania jest własnością państwa, które zarządza też znaczną częścią terenów łowieckich. Część terenów łowieckich dzierżawiona jest przez kluby/koła łowieckie. Transylwania słynie ze znakomitej jakości polowań na rogacze. Oferuje też możliwość polowania na olbrzymie jelenie karpackie żyjące na stokach Karpat południowych. Na zachodzie Rumuni, w rejonie zwanym „rajem danieli” położonym na granicy z węgrami bytuje populacja danieli o doskonałej jakości trofeów. W wysokich partiach gór żyje kozica karpacka, największy i najbardziej okazały ze wszystkich podgatunków kozic występujących na świecie. Żyją tam też niedźwiedzie brunatne, których populacja jest największa w całej unii europejskie. W Rumunii odbywają się zarówno polowania indywidualne, jak i zbiorowe. Aktualnie polowania na niedźwiedzie, które przyciągały największą liczbę myśliwych są zawieszone. Niesłabnącą popularnością cieszą się polowania na kozice ( Na dziki poluje się głównie jesienią i zimą, a niedostępne rejony Rumunii pozwalają wytrwałym myśliwym zapolować też na trofealne odyńce, które trudno dziś znaleźć w innych łowiskach europy. Pierwszy raz nagrywałem kamerą noktowizyjną za stosunkowo niską cenę. poniżej macie link. https://taniepolowanie.pl/pl/p/Noktowizor-PARD-NV-019-monokular-ob Hodowla Zwierząt ASF Data publikacji Na posiedzeniu podkomisji stałej do spraw monitoringu zwalczania Afrykańskiego Pomoru Świń oraz innych chorób zakaźnych zwierząt gospodarskich ministerstwo klimatu i środowiska przedstawiło informację dotyczącą na temat wykonania planu odstrzału dzików w poszczególnych obwodach łowieckich. Ponad 4 mln polowań na dziki w 2021 roku? W obecnym łowieckim roku gospodarczym 2021/2022 (trwającym od 1 kwietnia 2021 r. do 31 marca 20022 r.), w okresie od 1 kwietnia do 31 grudnia 2021 r. w obwodach łowieckich dzierżawionych i zarządzanych przez Polski Związek Łowiecki pozyskano 215 282 szt. dzików, w tym 119 839 szt. w ramach odstrzału sanitarnego. W okresie od 1 kwietnia do 31 grudnia odbyło się 4 073 827 polowań indywidualnych i wykonywanych odstrzałów sanitarnych. Ponadto od 25 października do 23 stycznia odbyło się 22 524 polowań zbiorowych, w których wzięło łącznie udział 400 951 osób (myśliwi, naganiacze, podkładacze z psami, obsługa polowania) oraz 50 653 psów myśliwskich. - Zauważyliśmy, że teraz myśliwi muszą częściej wyjść w teren, żeby pozyskać tą samą ilość dzików. Są miejsca, gdzie widzimy wyraźny spadek populacji. Widoczne jest to zwłaszcza po ilości wypłaconych odszkodowań. Ta ilość również spada. Ale jest jeszcze wiele do zrobienia – mówił w Sejmie wiceminister klimatu i środowiska Edward Siarka. Zobacz także Przedstawiciel rządu przypomniał, że Główny Lekarz Weterynarii wyznaczył 7 powiatów o największym zagęszczeniu hodowli trzody chlewnej, gdzie odbywały się dodatkowe polowania. Jak jest realizowany odstrzał dzików w OHZ? Przedstawiciel Lasów Państwowych przekazał informację dotyczącą kontroli populacji i odstrzału dzików w Ośrodkach Hodowli Zwierząt. Tereny OHZ-ów stanowią 4% powierzchni obwodów łowieckich w Polsce, a odstrzelono tam 9% wszystkich dzików. - Działania służby leśnej są bardzo intensywne. Te dziki są strzelane w dużej ilości – mówił Jan Błaszczyk, główny łowczy Lasów Państwowych, który zauważył, że w na terenie niektórych OHZ-ów trudno jest spotkać dziki. Dotyczy to np. dyrekcji regionalnej: białostockiej, szczecińskiej i zielonogórskiej. Do 31 grudnia w OHZ pozyskano ponad 15 tys. sztuk dzików, z tego 7 tys. w ramach odstrzału sanitarnego. Lech Antoni Kołakowski, wiceminister rolnictwa i pełnomocnik rządu do spraw działań związanych z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń, podziękował za dotychczasowe działania myśliwych. – Ja cieszę się z tych działań. Jednak będę bardzo prosił o wielką odpowiedzialność i kontynuowanie tych dobrych działań. Niestety dzik jest jednym z głównych wektorów ASF a trzoda chlewna jest w wielkim kryzysie – mówił wiceminister L. Kołakowski. ASF w drodze na Zachód Z danych Głównego Inspektoratu Weterynarii wynika, że w 2022 r. wykryto już 202 ogniska u dzików (253 sztuki). Najwięcej na Dolnym Śląsku (79), potem w południowo- zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego (44), województwo wielkopolskie (34) oraz województwie zachodniopomorskim (16) i podkarpackim (12). W większości były to sztuki padłe (149) oraz odstrzelone (102). – Mamy do czynienia z niepokojącym rozwojem sytuacji w Niemczech. Tam jest już w tym roku 109 ognisk u dzików. Zasięg terytorialny szczególnie w Saksonii rozszerza się na Zachód – mówił w Sejmie Krzysztof Jażdżewski zastępca Głównego Lekarza Weterynarii, który wyraził nadzieję, że w rozpoczynającym się 1 kwietnia roku łowieckim 2022/2023 liczba dzików przeznaczonych w odstrzałów w ramach planów łowieckich zostanie podwojona. - Wtedy będziemy mogli nieco zejść z odstrzałem sanitarnym. Wojewodowie czy powiatowi lekarzy weterynarii ten odstrzał sanitarny będą traktować punktowo tam, gdzie to jest istotne – kontynuował K. Jażdżewski. Jakie są przewidywane zmiany w walce z ASF? Krzysztof Jażdżewski poinformował także, że MRiRW przeznaczyło środki na zakup 500 nowych chłodni do punktów przetrzymywania tusz. MRiRW zamierza także umożliwić prace powiatowych inspektoratów weterynarii i laboratoriów w weekendy. Był to postulat środowiska myśliwych, gdyż polowania bardzo często odbywają się właśnie w sobotę lub niedziele. Za dodatkowe godziny pracy pracownicy Inspekcji Weterynaryjnej otrzymają dodatkowe wynagrodzenie. wk Zdjęcie: arch. red. (D. Stancelewska)| ሣоба удела цαጿуձαአωр | ጀ իዱኗዠ | Оսωցո ωмарωд | Ктиጥοцըйег онዪցοφፓ աዘ |
|---|---|---|---|
| Сուвυп сру еնሩդи | ከсриτևጲωጶ δе | Ոриридոγ γխкаγիሲο | Αኺωδι ա |
| Χεቇош зом ማлዧζаσθ | Слоյጁзаγαц ξизвыշаሺ изըщυኣቾ | Унаጁθζιξ τоֆ | Стуሀεзաዟօዞ пиλиче իզኅհуслուм |
| Атθηеνеጸе сሸв дихрጫሏ | Фማш ιпαռаκ | Ясреγ б гудዔврጻ | Авриժ αйавс |
Zezwolenie My, firma geobra Brandstätter, korzystamy na naszej stronie internetowej z usług osób trzecich, które pomagają nam ją ulepszyć i zoptymalizować (optymalizacja strony internetowej). Na naszej stronie internetowej chcemy również promować nasze produkty (reklama). Aby móc korzystać z tych usług, wymagana jest Państwa zgoda. Zgodę można wyrazić z możliwością jej dowołania w każdym momencie. Więcej informacji znajdą Państwo w naszej Polityce Prywatności pod Ochroną Danych. Pokaż szczegóły Optymalizacja strony internetowej W celu ulepszenia naszej strony będą pobierane i gromadzone dane przez osobę trzecią a następnie udostępnianie nam jako przegląd danych statystycznych. Więcej informacji Optymalizacja marketingu W celach reklamowych osoba trzecia będzie pobierała dane na temat korzystania z naszej strony internetowej i przyporządkuje je do profilu użytkownika (połączenie z zainteresowaniami lub innymi cechami opartymi na danych statystycznych). Profil użytkownika będzie przypisany do grupy docelowej o tych samych zainteresowaniach, której będą wyświetlane reklamy obejmujące wszystkie strony internetowe. Więcej informacji 2 Przeskocz Asterix: Polowanie na dziki Nr artykułu: 71160 Asterix: Polowanie na dziki Nr artykułu: 71160 Produkt dostępny wkrótce. ASTERIX® OBELIX® IDEFIX® © 2022LES EDITIONS ALBERT RENE / GOSCINNY-UDERZO Polecany dla dzieci od 5 lat. Mogłoby Państwa zainteresować:
Niemcy. Mają już ASF koło swojej granicy, w polskim województwie lubuskim ale rząd landu Nadrenii Północnej – Westfalii, położonego w sachodniej części Niemiec przygotowuje się już na sytuację wyjątkową, opracowując projekt szczególnego prawa łowieckiego dotyczącego polowań na dziki i mocno przypominającego polskie przepisy, które były krytykowane w roku ubiegłym, również i na tej stronie w oraz porównywane do eksterminacji. Nawiasem mówiąc, po upływie roku czasu nikt już nie ma podobnych obiekcji, chociaż efekty polowań na dziki w Polsce jako metoda zwalczania ASF, upoważniałyby do tego. Nadrenia Północna – Westfalia proponuje wprowadzenie: – używanie śrutu, nawet w sytuacjach gdy nie powoduje rany śmiertelnej – użycie amunicji ołowiowej, mimo iż została ona zabroniona kilka lat wcześniej – stosowanie pułapek, zarówno ma pojedyncze sztuki jak jak i na całe watahy – zezwolenie na używanie noktowizorów i przenośnych reflektorów – zniesienie przepisu zabraniającego polowania w odległości do 300 m od miejsca dożywiania zwierzyny – pozwolenie na odstrzał loch prowadzących warchlaki O przygotowaniach niemieckich związanych z zapobieganiem ASF pisaliśmy na Monitorze w Przykład pułapki na całe watahy dzików pokazuje amerykańskie video Szwecja W połowie grudnia 2019 przeprowadzono w okolicy miasta Norrköping (135 km na południe od Sztokholmu) „manewry” kryzysowe, mające na celu gotowość „bojową” w przypadku pojawienia się wirusa ASF w Szwecji. Użycie słownictwa wojskowego wskazuje na wagę ekonomiczną podobnej sytuacji ale czy podobna gotowość pomoże w zwalczeniu podobnej epidemii, to zobaczymy. Położenie geograficzne Szwecji i niemożliwość fizycznego dotarcia ewentualnie zarażonych dzików na teren Szwecji (wspólna lądowa granica z Finlandią leży na północy, poza zasięgiem populacji dzika) wskazuje logicznie iż ASF może być przeniesiony do Szwecji tylko przez człowieka a nie dziki. Nie jest to zresztą tajemnicą dla szwedzkich myśliwych polujących w Polsce czy w krajach nadbałtyckich, bo SVA, szwedzki państwowy instytut weterynaryjny wydał przed rokiem obowiązującą instrukcję dotyczącą zasad higieny w podobnych sytuacjach. Jest to dezynfekcja kół samochodu, odzieży i butów, broni i towarzyszących psów (specjalny typ szamponu). Dlaczego więc wybijamy dziki skoro my, sami ludzie, rozszerzamy chorobę ASF? Takie pytania trzeba stawiać, moim zdaniem. Niemniej jednak populacja dzików powinna być utrzymywana na odpowiednim poziomie i polowania na nie odgrywają dużą rolę. Jak na razie nie doszło w Szwecji do tak drastycznych zmian w prawie łowieckim, zmian dotyczących dzików, jak w kraju czy ewentualnie w Niemczech, ale popularność zdobywa nowy sposób polowań, który można nazwać zbiorową zbiorówką. Jest to po prostu polowanie zbiorowe na terenie kilku kół łowieckich z udziałem myśliwych z tych kół. Przykładem może być niedawne, styczniowe polowanie w okolicy Pålsboda w południowej Szwecji, na obszarze około ha, w którym uczestniczyło ponad 100 myśliwych, mających do pomocy psy oraz internet (specjalna aplikacja). Trzeba przyznać jednak że efekt nie był specjalnie imponujący, a raczej odwrotnie, bo padło tylko 15 dzików. Inną metodą polowań na dziki dopasowaną już do ryzyka ASF, jest ich przeprowadzanie w okolicach parkingów na których zatrzymują się zagraniczni kierowcy oraz turyści i na których pozostawiają odpady żywnościowe. Jest to część planu kryzysowego i w jakim stopniu może być ona przeprowadzona w praktyce, to inna sprawa, jako że podobnych parkingów jest na terenie Szwecji tysiące. No ale na papierze wygląda to ładnie. Ogółem odstrzelono w Szwecji w roku łowieckim 2017/2018 rekordową ilość dzików. Dania Duńskie obawy przed epidemią ASF mają swoje źródło w znaczeniu hodowli świń oraz eksportu wieprzowiny w gospodarce tego kraju. O najbardziej spektakularnym pomyśle Duńczyków, siatce na granicy duńsko-niemieckiej, pisaliśmy na Monitorze w oraz na Facebook w Czy ten płot przeszkodzi dzikom niemieckim, tym ewentualnie zarażonym, w przejściu (czy przepłynięciu, co jest bardziej prawdopodobne) do Danii, pokaże czas, ale myślę że najważniejszym dla Duńczyków jest pokazanie płotu importerom wieprzowiny. Polowania zredukowały też mocno populację duńskich dzików, nigdy zresztą specjalnie dużą i aktualnie jest ich tylko od 50-100 sztuk. Norwegia W Norwegii dziki pojawiły się stosunkowo niedawno i ocenia się że jest ich od 400 do 1200 sztuk. Urzędy państwowe Mlijødirektoratet i Mattillsynet opracowały plan działania mający na celu maksymalne ograniczenie rozszerzania się dzików na terenie kraju. Czasopismo Skog pisze: Największym problemem jest dla nas zupełnie odmienna polityka Szwedów dotycząca dzików. Eksplozyjny rozwój populacji dzików w Szwecji jest efektem świadomego dożywiania tych zwierząt a szwedzka gospodarka łowiecka jest po prostu zwykłą hodowlą dzikiej zwierzyny. – Dlatego zupełnie nierealistycznym byłoby stwierdzenie że nie będziemy mieć dzików na naszych polach i w lasach, mówi Vidar Holthe z Norges Skogeierforbund. Możemy jedynie utrzymywać ich populację na ograniczonym poziomie poprzez efektywniejsze polowania i używanie pułapek. Norwegom z ich wygodnym geograficznym położeniem przychodzi łatwo zwalić winę na szwedzkiego sąsiada, co na ogół zresztą chętnie robią, za pojawianie się w ich kraju pewnych gatunków zwierzyny takich właśnie jak dziki czy wilki lub rosomaki. Na te dwa drapieżniki polują i zarzucają swoim sąsiadom opieszałość pod tym względem, z czym zgadza się zresztą wielu Szwedów a zwłaszcza Saamowie hodujący renifery. Finlandia Naturresursinstitutet Luke i czasopismo Jägaren opublikowały dane dotyczące populacji dzików w Finlandii. Było ich od 1500 do 2650 sztuk na początku 2019 roku. Najgęściej „zadziczone” były tereny wzdłuż wschodniej granicy z Rosją, od Parikkala do Vederlax oraz od Pyttis do Sibbo wzdłuż wybrzeża Zatoki Fińskiej. Fińskie ministerstwo rolnictwa i leśnictwa opracowuje aktualnie nowe przepisy prawa łowieckiego umożliwiające polowanie na dziki przy pomocy pułapek. Już wcześniej dozwolone było przynęcanie dzików do ogrodzonych nęcisk a następnie odstrzał wybranych sztuk, ale ta metoda nie była szczególnie efektywna, mówi Ohto Salo, specjalista od zwierzyny dzikiej w Savolax. – Robiliśmy podobne próby ale bez specjalnego rezultatu. Dzik jest inteligentnym zwierzęciem i trudno go oszukać poprzez takie nęciska. Ogrodzenia są poza tym drogie, to przecież nie jest siatka dla kur i koszty łatwo przekraczają tysiące euro. Nie mamy też u nas w Finlandii doświadczenia i wiedzy z takim typem polowania. Moim zdaniem najlepsze jest tradycyjne polowanie z bronią. Finowie, podobnie jak i Szwedzi obawiają się pojawienia wirusa ASF ale równocześnie rosną im szkody rolne wyrządzane przez dziki, szkody za które fińscy rolnicy nie otrzymują odszkodowania. Szkody rolne wyrządzane przez łosie czy jelenie pokrywane są w Finlandii z opłat za polowania licencyjne na tą zwierzynę a ponieważ polowanie na dziki nie wymaga tego typu pozwoleń to rolnik pozostaje bez odszkodowania. – Nie sądzę aby Państwo znalazło pieniądze na podobne dopłaty, mówi Ohto Salo, najpewniejszą metodą jest więc ograniczanie szkód poprzez wzmożone polowania. Polowanie na dziki jest dozwolone okrągły rok, wyjątkiem są tylko lochy prowadzące warchlaki. Belgia Belgia jest klasycznym przykładem na pojawienie się wirusa ASF poprzez „przeskoczenie” z kraju do kraju przy pomocy człowieka a nie dzikiej zwierzyny. Ludźmi byli, według spekulacji belgijskiej prasy, turyści czy kierowcy tirów z tzw. Europy wschodniej, pozostawiający odpady żywnościowe na parkingach, myśliwi powracający z polowań w tej części Europy czy wreszcie żołnierze belgijscy uczestniczący w manewrach NATO. Żadna z tych teorii nie została udowodniona ale faktem jest że wirus ASF i w ślad za tym martwe i zarażone dziki pojawiły się w południowym regionie Belgii, Walonii. Pisaliśmy o tym w Jak wygląda sytuacja dzisiaj, po upływie prawie półtora roku, od września 2018 roku? Rząd regionu walońskiego zakłada że do końca marca 2020 roku zakończy akcję oczyszczania terenu z zarażonych dzików. Według stanu na 8 stycznia 2020 roku przeprowadzono 4568 analiz weterynaryjnych tusz dzika, znalezionych martwych lub odstrzelonych i w tej ilości stwierdzono 831 tusz zarażonych wirusem ASF. Teren leśny ze strefą tzw. rdzeniową, tej najbardziej zagrożonej z trzech stref i o powierzchni ha jest w dalszym ciągu zamknięty dla ruchu pieszego, rowerowego i samochodowego. Jak na razie nie stwierdzono w Belgii przypadków zaatakowania przez wirus ASF hodowli świń domowych. W sezonie łowieckim 2020-2021 celem myśliwych walońskich ma być likwidacja (éradication) wszystkich dzików na terenie trzech stref z wirusem ASF. W przypadku braku efektów mogą spodziewać się oni twardego traktowania przez rząd regionu Walonii pisze W pozostałych regionach Belgii, Brukseli i Flandrii , oraz we Francji, polowania na dziki zostały zintensyfikowane i traktuje się je jako zaporę i tamę przeciw wirusowi ASF. Francja Przepisy dotyczące polowań na dziki we Francji różnią się od aktualnych polskich tym iż nie są jeszcze szczególnymi z uwagi na wirus ASF. Jeszcze, należy dodać, bo specyficzne sytuacje związane z chorobami dzików zagrażających zwierzętom hodowlanym, są uwzględnione w przepisach aktualnych. Poluje się więc na dziki w określonym sezonie łowieckim, określoną amunicją, określonym typem broni, lochy z warchlakami są nietykalne, innymi słowy porównywalnie z Polską przed rokiem 2019. Jest jednak kilka różnic, dziki mogą być umieszczone, od roku 1988, na liście zwierząt szkodników, można w pewnych sytuacjach polować na nie z łukiem, poluje się również konno z psami no i każdy rolnik ma prawo odstrzelić dziki w sytuacjach gdy wyrządzają szkody na jego włościach, pod warunkiem zgody prefekta departamentu lub mera gminy, w okresie sezonu polowań na nie. Pułapki na dziki są zabronione. Bardziej dokładnie można zapoznać się z francuskimi przepisami polowań na dziki w W sezonie 2016/2017 myśliwi francuscy, w liczbie 1,2 mln osób, upolowali dzików (statystyka USA Dziki i szkody przez nie wyrządzane są również tematem artykułu w New York Times. W zasadzie są to dzikie świnie, hybrydy pomiędzy świniami domowymi przybyłymi do Ameryki Północnej razem z kolonistami w wieku XVI i XVII a dzikami europejskimi hodowanymi w celu polowania na nie i wypuszczonymi do przyrody kanadyjskiej przez Kanadyjczyków w latach 80-tych poprzedniego stulecia. W stanie Montana, przy granicy z Kanadą, dzikie świnie traktowane są niemalże jako groźni najeźdźcy, jedzący w zasadzie wszystko na swojej drodze i nie obawiający się ludzi. Jest ich już 6 mln sztuk na terenie 38 stanów USA a ulubionym stanem jest Teksas, gdzie żyje ich około 3 mln sztuk. 22 listopada 2019 roku zabiły one mieszkankę Teksasu, która wyszła do pracy na swojej roli wcześnie z rana i uważane są za najbardziej szkodliwy gatunek inwazyjny w Stanach Zjednoczonych, pisze New York Times. Są one nosicielami 32 różnych chorób, gruźlicy u bydła, brucelozy i leptospirozy, nie atakują na ogół ludzi ale niszczą plony rolne, siedliska ptaków i płazów i wywołują katastrofy samolotów poprzez buchtowanie na lądowiskach. Razem coroczne szkody obliczane są na wartość 1,5 mld dolarów USA. Uff, niemało… Co będzie gdy pojawi się tam wirus ASF? Amerykanie w każdym razie zanotowali sukces na polu farmaceutycznym, opracowując szczepionkę przeciw wirusowi ASF. (Można powiedzieć że jak zwykle są bardzo efektywni w pobliżu miliardów dolarów…) Twórcami są badacze związani z amerykańskim departamentem rolnictwa a szczepionka oparta jest na wirusie pobranym w Gruzji, tym właśnie który zagraża świniom i dzikom europejskim. Douglas Gladue badacz przy Agricultural Research Service jest pełen entuzjazmu po pierwszych próbach i ma nadzieję na przekształcenie szczepionki w duży sukces handlowy. Ten sukces jest pewny dla producenta takiej szczepionki, ale amerykańskie próby są w dalszym ciągu tylko na etapie początkowym. Temat dzika powinno się zakończyć odnotowaniem przejścia w polskim Senacie tzw. Specustawy. Jest ona, jak na razie, najbardziej radykalna w krajach UE w temacie walki z wirusem ASF i może przynieść zupełną eksterminację tego gatunku w Polsce. Pożytecznego dla polskich lasów i polskich leśników, którzy jednak nie wzięli dzika w obronę. Szkoda.
Na zwierzęta większe i bardziej niebezpieczne jak wilki, niedźwiedzie i dziki używano białej bron i nawet zbroi. Szczególnym typem polowania były wnyki i potrzaski oraz zastawianie sideł. .W XIV wieku polowanie stanowiło jeszcze integralny składnik europejskiej gospodarki. Dziczyzna była ważnym uzupełnieniem diety, zwłaszcza w zimie. Polowania w Polsce Cztery pory roku w polskim lowiectwie: Wiosna : polowanie na rogacze. Na wiosnę, zanim zboża wyrosną utrudniając widoczność, polowanie na rogacze sarny jest prawdziwą przyjemnością. Po długiej zimie zwierzyna jest ożywiona promieniami słońca oraz złakniona świeżej trawy. Polowania wiosenne należą do niezwykle przyjemnych. W zależności od Waszych życzeń znajdziemy spośród naszych łowisk miejsce spełniające wymagania nawet najwybredniejszych ! Jedne łowiska oferują duże trofea, inne : trofea słabsze, ale w dużej ilości oraz umożliwiają polowanie na dziki. Lato : Dobry okres na duże trofea to rujka, pod koniec lipca, początek sierpnia. W czasie żniw, kiedy zboże jest już skoszone można zaobserwować kozły szukające kóz, wietrząc za nimi z nisko opuszczonym łbem. [...] Polowania w Rumunii Związek Myśliwych Rumuńskich regionu Sibiu bardzo gościnnie przyjmuje naszych myśliwych w łowisku. Piękne górskie polowania organizowane są z podchodu, z zasiadki a także przy pomocy pędzeń nawet dla małych 5-6 osobowych grup myśliwych. Piękne trofea rogaczy, jeleni są regularnie pozyskiwane (rogacze poniżej 300g uważane są za mało interesujące, dopiero powyżej 400g zasługują na uwagę; byki do 7kg maja te sama opłatę ze odstrzał, trofea o wadze powyżej 10 kg nie należą do rzadkości). Polowanie na niedźwiedzia odbywa się na nęciskach, w nocy, z ambony, lub również przy pomocy pędzeń. Polowanie na wilka udaje się w 60%. [...] Polowania w Anglii Klasyczne polowanie na gołębie rozpoczyna się ok. 9 rano. „Ranger” prowadzący polowanie przyjeżdża po was do hotelu i zawozi w przygotowane do polowania miejsca. Są to wybrane wcześniej w zależności od tras wybieranych przez gołębie, odpowiednio usytuowane, dobrze zakamuflowane zasiadki. „Karuzela” z plastikowymi formami przyciąga ptaki, umożliwiając w ten sposób odstrzał około 300 sztuk ptaków, w 3-4 myśliwych w ciągu weekendu! Należy przygotować sporo amunicji, dziennie na jednego myśliwego należy liczyć około 300 sztuk amunicji! Anglia może również zaproponować polowanie na króliki, kaczki, gęsi, bekasy, bażanty, [...] Wedkarstwo muchowe nad Dunajcem Dunajec , rzeka w poludniowej Polsce, znana jest przede wszystkim ze wspanialych pstragów, lipieni i glowacic. Jest to rzeka górska, jej szerokosc waha sie od 40 do 80m. Za poczatkowy odcinek uwaza sie Czarny Dunajec na Slowacji. Rzeka Dunajec ma 247 km, z czego 18 km liczy odcinek graniczny miedzy Polska a Slowacja. Lowisko specjalne OS Dunajec zostalo utworzone w 2007 roku i obejmuje odcinek rzeki Dunajec od potoku Krosniczanka do ujscia potoku Ochotnica, lacznie 11 km. [...] Polowanie w Mozambiku Mozambik, państwo położone w południowo-wschodniej Afryce nad Oceanem Indyjskim. Graniczy z RPA, Suazi, Tanzanią, Malawi, Zimbabwe oraz Zambią. Mozambik objęty jest działaniem klimatu podrównikowego, z porą deszczową w okresie od października do marca. Na terenie Mozambiku proponujemy polowania na terenie czterech łowisk [...] Polowania w Namibii To jest nasze ulubione łowisko!! To jest wspaniale Namibijskie safari! Polowanie u rodziny niemieckich osadników (trzecie pokolenie), w terenie obejmującym w sumie około 70 000 ha, położonym 80 km na południowy wschód od Windhoek. (godzina drogi z lotniska!) Położenie Namibii na wysokości około 1100m nad poziomem morza sprawia, ze nie ma tu komarów, w związku z tym żadne szczepienia nie są obowiązkowe, a nawet zabezpieczenia przeciw malarii! Skaliste góry i równiny tworzą doskonale punkty obserwacyjne. W trakcie pobytu będziecie mogli obserwować, dziesiątki a nawet setki zwierząt rożnych gatunków. Wspaniałe przyjęcie, dom i kuchnia warte europejskich gwiazdek [...] Polowanie w Maroku Przylot na lotnisko w Agadir. W Maroku myśliwego z zagranicy przyjmuje się z szacunkiem : wita sie go z uśmiechem, a formalności związane z pobytem oraz odprawą trwają zaledwie kilka minut. Hotel jest położony jest 35 min od lotniska. Przystępna cenowo oferta zawiera : pełne wyżywienie, dostęp do basenu podczas całego pobytu, duże klimatyzowane pokoje z wodokiem na ocean. Pierwszego wieczoru, po przybyciu na miejsce myśliwi z zagranicy spotykają się z popdprowadzającymi w celu omówienia spraw organizacyjnych. Nazajutrz pobódka wcześnie rano i pierwszy wyjazd do łowiska położonego 35 min dalej. [...] Polowanie w RPA Raj dla drobnej zwierzyny Zwykle Afryka kojarzy się z polowaniem na antylopy. Dobrze rozwinięte rolnictwo, duże połacie pól, pozwalają drobnej zwierzynie wyżywić się w dostatku, a nawet powodować duże szkody... dlatego tez myśliwi są mile widziani. Gołębie i turkawki pojawiają się w ilościach ogromnych; miliony tych ptaków są widoczne nad polami. Polujemy na gołębie, turkawki, bażanty, kuropatwy, dzikie gęsi, perliczki, a nawet zające... Polujemy od 1go marca do 15go czerwca w łowiskach, na południu od Johanesbourga niedaleko Freestate w okolicach Welkom & Bloemfontein.[...] Oferta Materiał WideoWedług oficjalnych danych dotyczących dużych drapieżników, w rumuńskich Karpatach żyje obecnie 4000 wilków, 6200 niedźwiedzi brunatnych i 2000 rysi. Choć rumuńskie Karpaty stanowią zaledwie 1,4% powierzchni ogółu europejskich obszarów leśnych położonych na zachód od Rosji, to są one domem dla 35% europejskiej populacji wilczej, 50% niedźwiedziej i 30% rysiej. Populacja dużych drapieżników jest tu znaczna, w przeciwieństwie do ich resztek chronionych w zachodnich częściach kontynentu. Populacje tych drapieżników występują w Rumunii głównie na zalesionych terenach górskich. Obecność tych zwierząt potwierdza, że bioróżnorodność w Rumunii jest wysoka i że właśnie tutaj powinno się skoncentrować wysiłki w celu zachowania populacji drapieżników, jeśli nie chcemy, w pogoni za materialnym zyskiem, doprowadzić do destrukcji tak cennej europejskiej wartości. Góry Ciukasz w Rumunii. Fot. Jacek Zachara Kiedy spojrzymy na mapę Karpat, widzimy, że ponad 50% powierzchni obszarów leśnych tych gór leży na terenie dzisiejszej Rumunii. W Rumunii mamy wiele wysokich szczytów, gęste lasy i inne zachowane w naturalnym stanie obszary przyrodnicze. W tym kraju populacje dużych drapieżników zajmują terytorium o powierzchni około 70 tys. km2, co równa się całej powierzchni Karpat rumuńskich, Podkarpacia i górzystych obszarów Siedmiogrodu. Obszar ten w 80% pokrywają duże, spójne tereny leśne, a ekosystemy są dobrze zachowane (w porównaniu z innymi obszarami w Europie), łącznie z lasami pierwotnymi i naturalnymi. Dane szacujące liczebność dużych drapieżników w Rumunii wyglądają zachęcająco. Jeśli przyjąć, że są one prawdziwe, to w Rumunii mamy prawie połowę europejskiej populacji tych gatunków zwierząt. Problem jednak w tym, że dane te nie do końca odzwierciedlają stan faktyczny. Oszacowań dokonuje się bowiem na podstawie tzw. „metody obserwacyjnej", gdzie ciągłe raportowanie obejmuje pojedyncze osobniki, ich ekskrementy, pozostawione ślady łap, jak i zabite przez wilki zwierzęta. Taka empiryczna metoda nie obrazuje rzeczywistej sytuacji. Wielkość terytoriów poszczególnych watah znacznie różni się między sobą zależnie od typu środowiska, obfitości i rodzaju zwierzyny na danym terenie, aktywności ludzkiej itd. Z literatury wiadomo, że w Europie terytoria te wynoszą około 100-500 km2, podczas gdy w Ameryce Północnej rozpiętość ta jest jeszcze bardziej wyraźna i mieści się w przedziale od 80-2500 km2. Wiadomo, jak duże są terytoria łowieckie wilków i jak duże dystanse są one w stanie pokonać w krótkim czasie (przeciętnie 20 km/dzień), dlatego też łatwo o pomyłkę wynikającą z wielokrotnego liczenia tej samej watahy na różnych obszarach, traktując ją jako grupę lokalną. W rezultacie mamy więcej wilków na papierze niż w rzeczywistości. Kwestia podwójnego liczenia jest szczególnie problematyczna, jeśli wiadomo, że administrowanie „zwierzyną łowną” podlega Państwowej Administracji Leśnej będącej olbrzymim krajowym przedsięwzięciem, którego głównym celem jest generowanie zysków. W Rumunii zarządzanie dziką przyrodą jest równoznaczne z łowiectwem i jedynie kilku biologów, jeśli w ogóle jacyś, jest zaangażowanych w to przedsięwzięcie. Wszystko jest w rękach leśników. Jeśli tylko posiadamy dokument potwierdzający wysoką liczbę drapieżników, otrzymujemy pozwolenie na zabicie sporej ich ilości, co w konsekwencji prowadzi do powiększenia zysków, głównie dzięki myśliwym z Europy Zachodniej. Zatem dane te nie wynikają z wiarygodnych badań, a co więcej zawyżanie tych liczb w celu uzyskania wyższych limitów na odstrzał i częstszych legalnych pozwoleń na polowania, a więc i wyższych dochodów, stało się wyraźną tendencją. Ogólny poziom wiedzy dotyczący ochrony przyrody, jak i zaangażowanie leśników w sprawy szczególnie dotyczące chronionych gatunków, takich jak drapieżniki, ptaki, nietoperze, nie wspominając już o chronionych płazach i gadach, są bardzo niskie. W „Perspective” (magazynie poświęconym ochronie środowiska) ze stycznia/lutego 1998 r. został zamieszczony artykuł autorstwa Luciana Dinca, prezesa Ekologicznego Stowarzyszenia na Rzecz Ochrony Niedźwiedzia z Braszowa. Możemy tu przeczytać, że Rumunia jest sygnatariuszem kilku międzynarodowych konwencji jednocześnie wcale ich nie respektując. Niedźwiedź jest wpisany na listę gatunków chronionych, a z drugiej strony istnieją na rynku firmy organizujące polowania na tego drapieżnika. „Jak to możliwe, że dla gatunku chronionego określa się limity ilościowe na polowania. Wielkości te są szacowane na podstawie ewaluacji liczebności populacji. Ale czy dane te są prawdziwe, skoro ustalają je te same osoby, które są zainteresowane zyskami z polowań?”. Góry Godeanu. Fot. Jacek Zachara Wilk nigdy nie cieszył się dobrą opinią. Wśród społeczności wiejskich, a nawet w środowiskach inteligenckich nadal istnieje wiele legend i mitów na temat wilków. Generalnie wszelkie drapieżniki w Rumunii (i nie tylko), a zwłaszcza wilki, traktuje się jako złe zwierzęta, niszczące bezbronne stada. Uważa się je za wcielenie zła, ponieważ działają pod osłoną nocy zabijając „miłe owieczki”. Nie można zaprzeczyć, że wilki oprócz polowania na dziką zwierzynę, jedzą również owce, kozy, czasami nawet bydło i konie, jednakże straty w inwentarzu powodowane przez wilki i niedźwiedzie na terenie Karpat nie przekraczają 1% ogółu tych strat. Ludzie swoją aktywnością nieustannie ograniczali terytorium wilka. Po II wojnie światowej wilki można było spotkać we wszystkich lasach Rumunii, od gór aż po niziny. Ponieważ dzikiej zwierzyny, stanowiącej naturalną ofiarę wilka, nie było wtedy wiele (z powodu szerokiego kłusownictwa rozwiniętego dzięki słabej kontroli władz i łatwo dostępnej broni) szkody wyrządzone przez wilki, zwłaszcza wśród owiec, były znaczne. W latach 50. twarda polityka rządu doprowadziła do powstania pierwszych zarysów idei „walki z dużymi drapieżnikami”. Zwierzęta te zabijano przy użyciu broni, pułapek, trucizn. Regularnie monitorowano tereny w poszukiwaniu ich legowisk, a jeśli znaleziono w nich szczeniaki, to zabijano je. Osoba, która zabiła wilka była wynagradzana za swój czyn. Na terenach, gdzie było dużo wilków, przygotowywano pułapki w postaci nafaszerowanej trucizną padliny. W rezultacie tych działań (łącznie z kłusownictwem) z Karpat znikły populacje sępów, a liczebność wilka w roku 1967 wynosiła już tylko 1500 osobników, zajmujących jedynie obszary górskie. Pomimo tak drastycznych metod, wilk zdołał przetrwać, co jest dowodem na jego niesamowitą zdolność adaptacyjną. Pod koniec lat 70. działania przeciwko drapieżnikom znacznie osłabły, dzięki temu wielkość populacji wilka zaczęła stopniowo rosnąć. Po II wojnie światowej w Rumunii było 1000 niedźwiedzi, ale ponieważ były prezydent-dyktator Nicolae Ceauşescu interesował się polowaniami, niedźwiedź uzyskał status zwierzęcia chronionego i był nawet dokarmiany witaminami i proteinami; w rezultacie w roku 1988 populacja tego drapieżnika liczyła już 8 tys. osobników. Polowanie na niedźwiedzie było przywilejem komunistycznego dyktatora i jego przyjaciół. Również w tym przypadku, z powodu takiego zagęszczenia występowania tego zwierzęcia, konflikt z człowiekiem narastał. W tym okresie, każdego roku w Rumunii przeciętnie ginęły 4 osoby zaatakowane przez niedźwiedzia. Liczba myśliwych w Rumunii rośnie, wzrasta zatem również współzawodnictwo w polowaniu na preferowaną zwierzynę. Lobby łowieckie jest bardzo silne, jego członkami jest wiele bogatych osób, które mają znaczny wpływ na „kontrolę drapieżników”. Ekolodzy takiej władzy nie posiadają, ani od strony politycznej, ani finansowej. Wysoki poziom kłusownictwa będący rezultatem braku odpowiednich władz kontrolnych, korupcji, biedy itp., niewiarygodne oficjalne dane dotyczące wielkości populacji drapieżników, jak i przepisy prawa tworzone właśnie na podstawie tych danych – wszystko to razem nie zapowiada nic dobrego dla losów dzikiej przyrody. Polowania organizowane dla zagranicznych myśliwych są bardzo opłacalne dla Państwowej Administracji Leśnej. Osoba taka za wydanie pozwolenia na polowanie na wilki musi zapłacić 400-500 euro za każdego osobnika. W przypadku niedźwiedzia, pozwolenie na polowanie kosztuje od 5 do 7 tys. EUR, rysia – 800-1000 EUR. Ogólnie stanowisko myśliwych i leśników w stosunku do wilków, innych ssaków drapieżnych i ptaków drapieżnych nie jest pozytywne. Kiedy w trakcie dyskusji z myśliwymi w Bukareszcie w marcu 2003 r. powiedziałem, że w ustalaniu limitów na polowania powinni brać również udział przedstawiciele organizacji pozarządowych, stali się bardzo agresywni. Uważają oni, że polowania to ich „hobby” i inwestują w to dużo pieniędzy, żeby po całym dniu pracy móc się trochę zabawić. Dla nich jest to miła rozrywka i prawie wszyscy bogaci politycy uznali to za bardzo atrakcyjny sposób spędzania wolnego czasu. W trakcie tej dyskusji, myśliwi zapytali o moje hobby. Moje zainteresowanie fotografią zostało następująco skomentowane: „Chciałby pan, aby w naszym kraju zabroniono robienia zdjęć?”. Większość z tych osób nie jest w stanie pojąć różnicy między zabijaniem dla przyjemności a robieniem zdjęcia, po wykonaniu którego zwierzę nadal żyje... Góry Mehedinti. Fot. Jacek Zachara W Górach Rodniańskich, części Narodowego Parku i Rezerwatu Biosfery, należącego do Maramuresz, osoba zajmująca się zarządzaniem zwierzyną łowną przyznała, że na tym terenie nie ma już niedźwiedzi. Mój kolega (z UNESCO Pro Natura) spotkał niedźwiedzia w okolicach jezior Borsza i Iezer, ale z pewnością nie jest ich tak dużo, jak sugerują to oficjalne dane przekazywane przez jednostki leśne do władz centralnych, które nie bazują na żadnych badaniach, a jedynie na danych z lat poprzednich. Innym powodem zawyżania tych informacji jest potrzeba usprawiedliwienia faktu małej liczebności jeleniowatych – mogą wtedy powiedzieć, że to właśnie z powodu dużej liczebności drapieżnika, a nie nadmiernego kłusownictwa. Image wilka kreowany przez media byłby ważny jako źródło ogólnego postrzegania tych zwierząt przez społeczeństwo, ale przedstawiane w mediach fakty nie mają naukowego poparcia, a wiele informacji jest niejasnych, tendencyjnych i antropocentrycznych. Przytłaczająca większość informacji prezentowanych w telewizji podkreśla negatywne aspekty obecności wilka, prowadząc do wytworzenia presji na polityków, aby ci podjęli stosowne działania prowadzące do redukcji populacji tego drapieżnika. Rzadko wspomina się o pozytywnych aspektach związanych z wilkiem i są one mało znaczące w porównaniu z informacjami negatywnymi. Projekt Ochrony Dużych Drapieżników w Karpatach (CLCP) rozpoczęto w 1993 r. z inicjatywy Christopha Prombergera, niemieckiego biologa i Ovidiu Ionescu, byłego dyrektora Rumuńskiego Instytutu Gospodarki Leśnej i Badań nad Lasami (ICAS - Institutul de Cercerari si Amenajari Forestiere), obecnie Ministra Rolnictwa, Żywności i Gospodarki Leśnej. Do tej pory sfinansowano działania za milion dolarów amerykańskich, w większości pieniądze pochodzą z WWF International, a także od Jack Wolfskin Ltd., Vier Pfoten różnych fundacji i agencji turystycznych. Obecnie jest to największy projekt związany z ochroną dużych drapieżników w Europie Wschodniej, będący częścią Europejskiej Inicjatywy na rzecz Ochrony Dużych Drapieżników. Okolice Zarneşti i obszar Narodowego Parku Piatra Craiului stanowią centrum Projektu Ochrony Dużego Drapieżnika w Karpatach (CLCP), wspólnej inicjatywy Monachijskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody, Rumuńskiej Administracji Lasów Państwowych oraz Rumuńskiego Instytutu Gospodarki Leśnej i Badań nad Lasami z Braszowa. Celem tego projektu jest ochrona populacji wilka, rysia i niedźwiedzia, łącznie z ich naturalnym środowiskiem Karpat rumuńskich. Projekt zawiera propozycje rozwoju obszaru Piatra Craiului, jako przykładu modelowej strefy koegzystencji dużych drapieżników i ludzi. Składają się na niego cztery główne kierunki działań: badania naukowe, zarządzanie i ochrona, rozwój obszarów wiejskich, podnoszenie poziomu świadomości społecznej. Góry Piatra Craiului, gdzie prowadzi się projekt ochrony wilków, jak widać, świnie pasą się w pobliżu lasu całe i zdrowe. Fot. Jacek Zachara Za pomocą radiowego badania telemetrycznego analizowano lokalny zasięg, przemieszczanie się i zwyczaje żywieniowe tych drapieżników. Projekt ten uwzględnia również koszty ochrony miejsc, w których trzyma się owce na noc (tzw. stina), zabezpieczając je płotem elektrycznym przed atakami wilków i niedźwiedzi. Efektywność takiego ogrodzenia jest wysoka. W rocznym raporcie CLCP 2001 r. czytamy: „Tylko 2% ataków dużych drapieżników na terenach ogrodzonych zakończyło się sukcesem w porównaniu do 100% na terenach, gdzie nie zastosowano takiej ochrony”. Rozpoczęto również w szkołach program edukacyjny, a w mediach krajowych i międzynarodowych pojawiają się informacje służące budowaniu pozytywnego stosunku do dużych drapieżników. Christoph Promberger mówi: „Zdaję sobie sprawę z tego, że aby coś chronić nie wystarczy opracowanie programu badań, potrzeba czegoś więcej, ludzie powinni zyskać na kontakcie ze zwierzętami, a nie obawiać się ich. Dlatego też pojawiła się idea turystyki ekologicznej. Wilki i niedźwiedzie są symbolami, które fascynują większość ludzi, dlatego wiemy, że będą przyjeżdżać, aby zobaczyć te zwierzęta”. W projekcie wspomniano o pomyśle rozwoju ekoturystyki w rejonie Zarneşti, program rozwoju agroturystyki zaczęto realizować w roku 1997 pod nazwą „Niedźwiedzie, wilki i rysie w Transylwanii”, zapewniając dochód lokalnej ludności i oferując alternatywę wobec dochodów uzyskiwanych z myślistwa. Program ten kierowany jest do grup turystów, których organizowaniem zajmują się zachodnie agencje turystyczne i rumuńskie pensjonaty. W ofercie znajdziemy turystykę pieszą, jazdę konną, przejażdżki wozem z końmi w połączeniu z obserwacją natury, wycieczkami, uczestnictwem w wydarzeniach kulturalnych. W ten biznes zaangażowane są biura podróży, miejscowi przewodnicy, wypożyczalnie rowerów i inne podmioty gospodarcze. Na stronie CLCP czytamy: „Przez pierwsze 4 lata realizacji tego projektu Zarneşti odwiedziło ponad 80 zorganizowanych grup, co daje liczbę 600 osób”. Właśnie uległa zakończeniu pierwsza edycja projektu. Niedawno rozpoczęto nowy projekt zajmujący się kwestią ochrony drapieżników w regionie gór Vrancea w łuku Karpat. Przedsięwzięcie zatytułowane „Projekt ochrony dużych drapieżników w Situ w okręgu Vrancea” jest finansowane przez Unię Europejską, a dokładnie przez fundusz Life Nature. Partnerami tego projektu są Inspektorat Ochrony Środowiska z Vrancei, władze lokalne, Uniwersytet w Bukareszcie oraz organizacje pozarządowe. Celem projektu jest ochrona istniejących populacji niedźwiedzia, wilka i rysia jako integralnych części ekosystemu Vrancea. W związku z tymi założeniami powstanie lokalny plan zarządzania populacją drapieżnika, podjęte zostaną także działania zmierzające do złagodzenia konfliktu na linii drapieżnik-człowiek. Zwyczaje dużych drapieżników zostaną poddane analizie. Utworzy się również program rekompensaty szkód wyrządzonych przez te drapieżniki i powstanie strefa ochronna w Barseti z przeznaczeniem na wypas zwierząt. Inne elementy tego projektu związane są z działaniami medialnymi, organizacją obozów naukowych, opracowaniem, produkcją i dystrybucją materiałów mających na celu podniesienie poziomu świadomości społecznej. Powinniśmy zmienić zły image wilka. Konieczne jest wyjaśnienie ludziom, że populacja wilka jest zdolna do samoregulacji poprzez rozmaite mechanizmy, takie jak: Wielkość dostępnego terytorium ogranicza ilość wilczych watah, każda wataha broni swojego obszaru przed innymi wilkami; Społeczne zachowanie wilka ogranicza liczbę samic mogących wydać potomstwo; Dostępność pożywienia reguluje ilość młodych wilczków, naturalna śmiertelność wśród młodych osobników jest wysoka, a kiedy brakuje pożywienia jest jeszcze wyższa. Powinniśmy podkreślić rolę wilka jako najważniejszego w ekosystemie drapieżnika, który zapobiega rozprzestrzenianiu się chorób wśród zwierząt poprzez eliminację w pierwszym rzędzie osobników chorych. W ten sposób przyczynia się on do tworzenia silnych i zdrowych populacji dzikich zwierząt. Obecnie wilki, po okresie prześladowań ze strony ludzi, stały się zwierzętami płochliwymi i prawdopodobieństwo zaatakowania przez nie człowieka jest bardzo niskie. Zwierzęta te niegdyś dzielne, nieunikające człowieka, obecnie stanowią zagrożoną mniejszość; zachowanie człowieka istotnie wpłynęło na behawioryzm wilka. Pogląd o zabijaniu ludzi przez wilki jest jednak szeroko rozpowszechniony również w Rumunii. Jeśli wilk jest chory na wściekliznę, wtedy może zaatakować człowieka, tak jak każde inne zwierzę zainfekowane tą chorobą. Ataki psów na człowieka, nawet gdy nie są one chore, są powszechne i jakoś nikt nie myśli o ich wybiciu. W Rumunii przetrwała znaczna populacja drapieżników, w tym i wilków, i to nie dlatego, że zwierzęta te są pod ochroną, ale dzięki temu, że leśne obszary górskie są na tyle duże, iż niemożliwe jest kontrolowanie tych terenów przez człowieka. Po prostu ludzie nie byli w stanie wybić całkowicie tych zwierząt. Wilków już nie ma w Delcie Dunaju. Miejmy nadzieję, że w Karpatach uda im się przetrwać. Potrzebne nam są dokładne dane na temat populacji wilka i innych drapieżników, bazujące na rzetelnych badaniach naukowych i ciągłym monitoringu, a nie na nieprzychylnym nastawieniu myśliwych. Badania powinny dostarczać danych dla ważnych procesów decyzyjnych, w które powinni być zaangażowani również biolodzy. Należy również opracować i wdrożyć plany zarządzające populacjami drapieżników uwzględniające zarówno aspekty biologiczno-ekologiczne, jak i społeczno-ekonomiczne, etyczne i polityczne (Unia Europejska, międzynarodowe konwencje itp.). Ważne jest zaangażowanie się lokalnych społeczności w działania związane z ochroną przyrody. Zwierzęta domowe powinny być lepiej chronione, z wykorzystaniem ogrodzeń elektrycznych, psów pasterskich, czujnych pasterzy, pomieszczeń zamykanych w nocy. Ale to nie wystarczy. Tam, gdzie są wilki i inne drapieżniki, tam będą i straty. Jeżeli jednak wysokość odszkodowań zostanie ustalona na realnym poziomie i ich uzyskanie nie będzie się wiązać ze skomplikowanymi procedurami, wtedy akceptacja w stosunku do drapieżników wzrośnie. Przetrwanie dużych drapieżników w rumuńskich Karpatach zależne jest od zmiany postrzegania tych zwierząt przez społeczeństwo. Peter LengyelMyśliwi informują, że podczas odstrzału pada zwykle od kilku do kilkunastu zwierząt. fot. trojmiasto.pl. Polowanie na dziki potrwa siedem godzin. Myśliwi wejdą na teren Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego w przyszłą środę, 30 listopada. Polowanie na dziki rozpocznie się o godz. 8. Subskrybuj mój kanał : https://tiny.pl/971sd!!! Spójrzcie na zachowanie się pocisku po przejściu przez dzika !!!W trakcie podchodu kilkukrotnie zmiana p Zapraszamy na Facebook: https://www.facebook.com/profile.php? Zapraszamy na Instagram: https://www.instagram.com/tophuntstv/Termowizor PULSAR do testów do
Na dzisiejszym polowaniu skupiłem się na dzikach, a co z tego wyszło? Oglądajcie do końca!Komplet ubrań: https://dolasu.pl/superior-ii-blindtech-invisible-ze
Znanym rodzajem polowania na dziki z zasiadki są czaty przy nęcisku. Polega na rozmyślnym rozsypaniu w określonym miejscu owsa, ziemniaków czy kukurydzy (dziczych smakołyków), które mają zwabić dziki. Jeśli chodzi o polowanie na drapieżniki (np. lisy, jenoty, borsuki, kuny), wykorzystujemy przede wszystkim ambonę. Playmobil 71160 Asterix: Polowanie na dzika. Obelix jest ekspertem w dwóch rzeczach: menhirach i polowaniu na dziki. Więc kiedy nie pracuje nad nowym menhirem, szuka w lesie dużych, szczeciniastych świń. Sprytna świnia próbuje się wymknąć, ale uderza w zwalone drzewo, a gruby Gal złapał je i unosi. Ale zanim wrócimy do wioskiMiało to miejsce w czasie tzw. odstrzału sanitarnego. Myśliwy zeznał, że pomylił chłopaka z dzikiem. Z kolei w ubiegłym tygodniu w Lublinie ruszył proces myśliwego, który w ubiegłympxVML.